Μάθε παιδί μου… μουσική!

Η αξία της μουσικής εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια έχει αμφισβητηθεί έντονα από τους γονείς και δυστυχώς από το ίδιο το κράτος. Το γεγονός πως η διδασκαλία της μουσικής στα σχολεία δεν τυγχάνει της ίδιας αντιμετώπισης όπως άλλα μαθήματα το αποδεικνύει περίτρανα. Θεωρούμε την διδασκαλία της φυσικής, της χημείας ή οποιοδήποτε άλλου μαθήματος σημαντικότερη από αυτή της μουσικής. Η κοινωνία, την οποία εμείς δημιουργήσαμε, απαιτεί μαθήματα και διδασκαλίες  τα οποία πιστεύουμε πως μακροχρόνια θα φέρουν τα αναμενόμενα ¨αποτελέσματα¨ στα παιδιά μας. Χρήματα! Έχουμε ταυτίσει την επιτυχία και την κοινωνική καταξίωση με την απόκτηση χρημάτων και μόνο! Έχουμε συγχύσει τις έννοιες  μόρφωση και καλλιέργεια χαρακτήρα.

Καθοδηγούμε τα παιδιά μας στον μονόδρομο του διαβάζω για να ¨πετύχω¨ και όχι για να μορφωθώ και να αμφισβητήσω.

Η διδασκαλία πέρασε σε επίπεδο υποχρεωτικής αποδοχής, χάνοντας έτσι τον δημιουργικό της χαρακτήρα. Η μουσική και τα αποτελέσματά της είναι από πολλούς αποδεκτά και επιθυμητά. Λίγοι είναι οι γονείς που δεν θα ήθελαν τα παιδιά τους να γνωρίζουν ένα μουσικό όργανο. Ουσιαστικά όμως, η μουσική εκπαίδευση, βρίσκεται πολύ χαμηλά στις προτεραιότητες των γονέων για τα παιδιά τους, ιδιαίτερα στην εποχή οικονομικής κρίσης την οποία διέρχονται οι πλείστες οικογένειες. Η μουσική εκπαίδευση θεωρείται ¨πολυτέλεια¨ για πολλά παιδιά αφαιρώντας τους έτσι το δικαίωμα για δημιουργική ενασχόληση. Δυστυχώς οι περισσότεροι γονείς προτιμούν να πληρώνουν απογευματινά μαθήματα για να κατανοήσουν τα παιδιά τους αυτά που διδάχθηκαν το πρωί στο σχολείο! Θεωρούν την διαφορά του ¨Α¨ από το ¨Β¨ είτε ακόμα και από το ¨Γ¨ πιο σημαντική από το να  μπορεί το παιδί τους να παίζει πιάνο, κιθάρα, μπουζούκι ή οποιοδήποτε άλλο μουσικό όργανο. Αφήσαμε τα παιδιά μας να κάνουν διάλλειμα από το διάβασμα βλέποντας τηλεόραση και να θεωρούν το διάβασμα ενός βιβλίου αγγαρεία γιατί  έτσι τους μάθαμε στα σχολεία. Δεν λέω πως όλα τα παιδιά που θα ασχοληθούν με την μουσική θα καταλήξουν και μουσικοί! Δεν έχουμε επιλέξει όλοι να γίνουμε καθηγητές φυσικής, χημείας, μαθηματικών ή ότι άλλο μας επέβαλλαν να διαβάσουμε στο σχολείο. Απλά χρησιμοποιούμε όλες τις γνώσεις που απορροφήσαμε όλα εκείνα τα χρόνια για να ανεβάσουμε το μορφωτικό μας επίπεδο και την ικανότητας μας να κρίνουμε και να επιλέγουμε.

Στο παρελθόν μουσική και μόρφωση ήταν ένα και το αυτό, ενώ οι αρχαίοι Έλληνες με την άθληση γύμναζαν το σώμα και με την μουσική το πνεύμα!  Μέσα από μελέτες έχουν αποδειχθεί πως παιδιά τα όποια ξεκίνησαν την εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου από μικρή ηλικία κατάφεραν να οργανώνουν πιο αποτελεσματικά τις σκέψεις τους αναπτύσσοντας νοητική ευελιξία. Γίνονται καλύτεροι ακροατές ενώ σε σχέση με άλλα παιδιά αναπτύσσουν γρηγορότερα κοινωνικές, συναισθηματικές, φυσικές και πνευματικές δεξιότητες. Η πειθαρχία που αναπτύσσει ένα παιδί παίζοντας ένα μουσικό όργανο είναι τεράστια. Ο μικρός μουσικός επιτυγχάνει να ακολουθήσει συγκεκριμένο ρυθμό, μελωδία και τον απόλυτο συντονισμό μελών του σώματός του. Τα πλεονεκτήματα που αποκομίζει ένα παιδί μέσα από την μουσική εκπαίδευση είναι αναμφισβήτητα τεράστια. Η μουσική δίνει ψυχή στις καρδιές και φτερά στη σκέψη, είχε πει ο αρχαίος φιλόσοφος Πλάτωνας. Είμαστε λοιπόν αναγκασμένοι να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να ξεφύγουν έστω και για λίγο από τα στενά όρια της επιβαλλόμενης επιτυχίας όπως αυτή ορίζεται από την κοινωνία την οποία ζούμε δίνοντάς τους φτερά για να πετάξουν και καρδιά για να αγαπήσουν!

Νέφη Κ. Αβραάμ

(Ιδιοκτήτρια σχολής musicNart)